Sosyal Fobi tedavisi olan bir sorundur

Sosyal ortamlarda aşağılanma, küçük düşme, yargılanma korkusu olarak tanımlayabileceğimiz bu sorunun çözümünde yaygın olarak kullanılan ilaç tedavileri, özellikle tek başına uygulandıklarında yetersiz kalmaktadırlar. Sosyal fobi psikoterapiden en fazla ve en çabuk fayda gören hastalıklardan birisi olmasına ragmen çoğu hastamız umudunu kaybetmiş bir biçimde ilaçtan ilaca savrulmaktadır. Psikoterapi ve sosyal beceri kazandırma programı sayesinde kişi 3-4 hafta gibi bir sürede  farkındalıkla, sosyal beceriler kazanarak rahat mutlu bir biçimde potansiyelini yaşamaya başlar. Psikoterapiyle sonuçlar çok büyük oranda kalıcıdır.

Tedavide neler yapılıyor?
Öncelikle başlangıçta çekingen olduğunuzu kabullenin. Kabulleniş ve “olduğun gibi olmak” her zaman kişiye güç ve enerji verir ve kişi bu enerjiyi olmak istediği yöne doğru kullanabilir. Yani çok rahat ve etkileyici olmak zorunda olmadığınızı kabullendiğinizde, daha kolay sosyalleşebileceğinizi vurgulamak isterim.

Aşağıda terapide çalışılan başlıca konuları özetledim:

1. Kişi terapi sayesinde aslında bu yargılanma işini abarttığını hatta toplumdaki en yargılayıcı insanlardan birisi olduğunu farketmeye başlar. Yani yargılamamayı öğrendikçe, yargılanma korkusu azalır.

2. Çeşitli tekniklerle kişi dikkatini, utanç, güvensizlik, aşağılanma olasılığı gibi durumlardan; şimdiki ana ve şimdiki andaki olasılık ve potansiyele çevirmeye başlar. Yani pozitif kutba odaklanma becerileri sayesinde artık zihin geveze bir maymun gibi korku ve güvensizlik üretmez. Ön beyin artık mutluluğa, ve olasılıklara kilitlenir.

3. Ön beynin mutluluğa ve olasılıklara kilitlenmesini engeleyen, alt (ilkel) beyin bilinçaltı temizleme teknikleri ile temizlenir. Utanç duyma, bedensel belirtiler (titreme, çarpıntı, yüz kızarması vs) ve sürekli zihni meşgul eden düşünceler bu yolla azaltılır.

4. Terapi sayesinde kişi utanç duyduğu ve farkında olmadığı ihtiyaçlarını farketmeye başlar (öfkeli olma, bireysel davranma, sorumsuz olma, umursamama, hata yapma, sıradan olma, bencil olma vb) ve utanç ve suçluluk duymadan bu ihtiyaçlarını yaşamaya başlar.

5. “Merkezde olma” ve “kişinin kendiyle temasta olması gibi kavramlar öğretildiğinde, kişi merkezden hareketle en doğru ve ihtiyacına uygun çözüm ve olasılıklara yönelir.

6. Yukarıdaki çalışmalar tamamlandıktan sonra kişiye kademeli bir biçimde korkulan durumlarla karşılaşma çalışmaları yaptırılır.